CVI 2012, een terugblik
Ik ben niet zo van de lofuitingen, maar wanneer ik geen winnende presentatie op de CVI-conferentie in 2010 had gehouden, dan was dit congres waarschijnlijk aan mijn neus voorbij gegaan.
Tijdens de studiereis die ik in 2010 in de wacht sleepte, ontstond namelijk het idee dat op de conferentie in 2012 is uitgekristalliseerd in de vorm van een aantal druk bezochte workshops, uitmondend in een spetterend slotdebat tijdens de verdiepingssessie, waar we coryfeeën als bijvoorbeeld de MBO-lerares van het jaar 2011 en de voorzitter van het JOB tot onze panelleden mochten rekenen.
Bovendien wist één van de presentatoren uit onze 24/7 presentatielijn dit keer de prijs voor de beste presentator 2012 in de wacht te slepen. Nogmaals hartelijke gelukwensen aan Pascal Dauphin! Alle dank dus aan de organisatie van beide congressen!
Genoeg reclame nu. Het was geslaagd. Papendal,een sportcentrum. Voor een wat ongetraind type als ik, was dat wel even wennen. Nog herstellend van een zweepslag, opgelopen tijdens het joggen op het plankje van de Nintendo Wii Fit (je moet toch wat wanneer je gezin al jaren zeurt dat je meer aan sport moet doen), moest je daar ineens met je hele hebben en houwen ongeveer hollend van de ene naar de andere presentatie-locatie.
Bezoekers dienden hier al de capaciteiten van een tienkamper te bezitten om alles te volgen, maar goed, het stortregende niet dus de afstanden waren goed te overbruggen, zeker wanneer je gebruik maakte van de aangeleverde fietsen of steppen ( maar op zo’n laatste vervoermiddeltje zal men mij niet betrappen ). Ontspannen types gooiden links en rechts een speer of een kogel, men trok een sprintje op de atletiekbaan, en daartussen een lange stoet afgetobde onderwijsgevenden die zich laafden aan de diverse workshops.
Ook ondergetekende had dus de eer weer een en ander te mogen verzorgen. De verkiezing tot beste presentator van de conferentie in 2010 schiep natuurlijk verwachtingen, die ik gelukkig wat minder nadrukkelijk waar hoefde te maken, want een tweede keer verkozen worden zou tot scheve gezichten leiden.
Om het voor het veel geplaagde onderwijs wat makkelijker te maken, verzorgde ik een presentatie die een andere inrichting en manier van denken m.b.t. onderwijs beoogt. Lekker buiten het hoogseizoen op vakantie, of bijvoorbeeld lesgeven vanuit je luie stoel aan een leerling met een iPad die ook ergens lui rondhangt.
Voor het gebruik van die iPad op school werd trouwens in “De Wereld draait door” een ronduit slechte reclame gemaakt tijdens de presentatie van de plannen voor de iPadschool van Maurice de Hondt.
Gelukkig hadden we dan Pascal, en op andere workshops nog presentatoren die een wat genuanceerder en realistischer beeld schetsten.
Wanneer de volgende conferentie gehouden wordt, zal de huidige iPad al lang weer achterhaald zijn door apparaten die weer veel meer mogelijkheden hebben. Dat illustreert treffend dat onderwijs en ict voortdurend aan verandering onderhevig zijn en zorgt er voor dat ook de volgende conferentie weer met een fris en fruitig programma voor de dag zal komen. Tot in 2014!
Geen berichten